Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Νανούρισμα

Ύπνε μου, πάρε το παιδί








Να μου το σεργιανίσεις









Στα ρόδα των περιβολιών







Στα κρύα νερά της βρύσης










Πάρ'το και δείξε του να βρει













Των παλατιών τη στράτα









Που 'ναι του Ρήγα οι θησαυροί













Με τα κωσταντινάτα










Και χάρισέ του τα κλειδιά










Να ανοίξει και να πάρει









Μαργαριτάρι ατρύπητο








Σπυρί μαργαριτάρι


(Οι φωτογραφίες είναι του βραζιλιάνου φωτογράφου Sebastiao Salgado)


Για όλα τα παιδιά που ποτέ δεν άκουσαν ποτέ ένα νανούρισμα.




























































































































4 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Καλορίζικο!!!!
Τί όμορφα ξεκίνησες!
Τί ψυχή σε δυο μόνο ποστ!

Καλοτάξιδοι πάντα!
Την αγάπη μου!

νασειχα είπε...

Ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου.
Δεν έχω ιδέα πως θα το συνεχίσω αλλά που θα πάει θα τη βρώ την άκρη.
Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

Ομορφιά ... Ευαισθησία ...
Αυτό αποκόμισα εγώ από το ξεκίνημά σου ...
Καλορίζικο .

νασειχα είπε...

Καλημερα σίλια
και σε ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Ελπίζω να γίνω όσο συνεπής θέλω στο μέλλον με τα σχόλια και τις αναρτήσεις.
Φιλια